Hoşköy Mahallesi | Web Sitesi
Kiz Isteme ve Dugun
| KIZ İSTEME VE DÜĞÜN |
| Evlenecek gelin ve damat adaylarının birbirleri ile tanışması veya görüşmesi, bunun sonucunda evlenmeye karar vermeleri gibi bir olgu yoktu. Evlilikler genellikle görücü usulüyle yapılırdı. Genç kızlar için evlilik yaşı 15 ve üstü, erkekler içinse 17 yaş ve üstüdür. 30 - 40 yıl öncesine kadar evlenecek kızlar çeyizlerinde iplik, yün dırmaç (yük taşımak için kullanılır), çember (başörtüsü), çanta ve camadan (zembil) gibi bugün artık kullanılırlığı kalmamış eşyalar bulunurdu. Zengin kızlarının çeyizleri, zenginlikleri ile orantılıydı. Erkeğin anası, babası, amcası, dayısı, halası, teyzesi, varsa dedesi, ninesi ve tüm büyükleri bîr araya gelir ve kız evine giderler. Damat adayının, bu törene katılması düşünülümezdi. Sözü ailenin büyüğü alırdı. -Allah'ın emri, peygamberin kavli ile kapınıza geldik. Bizim bir oğlumuz var. Sizin de bir kızınız. Ben, bu gençleri birbirlerine layık gördüm. Siz ne dersiniz? Tarafınızda bir isteyen yoksa, gelinimiz olsun isteriz. Kız tarafı niyetli değilse, bu uygun bir dille anlatılır, diğer durumda kız içeri alınarak konuklara su verdirirlerdi. Bundaki amaç, kızın hizmetini görmekti. Bundan sora süre istenir ve bu süre içinde aile büyükleri ile görüşülerek erkek tarafına haber iletilirdi. Erkek tarafının ikinci gelişinde nişan ve düğün kararlaştırılır. Önce, kına gecesi yapılır. Ertesi gün büyük düğün yapılırdı. Düğünde davul ve klarnet vazgeçilmez çalgılardı. Silahlar, neşenin bir yansıması gibiydi. Artık yeni evine götürülme zamanı gelmiş olan gelin, ata bindirilir ve düğün alayının önünde yeni evine doğru yol alırdı. |
